Një herë ata të dy mbollën fidan të njëjtë në kopshtin e tyre.

I riu jepte shumë ujë dhe pleh organik për bimët dhe i moshuari jepte vetëm pak ujë dhe sasi të vogël plehu organik.

Bima që kish mbjellur djaloshi u rrit në një bimë të bukur jeshile dhe me gjethe të plota ndërsa si bima e plakut dukej krejt normale përpara bimës së të riut.

Një natë ra shi i dendur me stuhi.

Në mëngjes, kur i riu pa kopshtin e tij, pa atë bimë, e cila ishte bërë e madhe dhe e fortë, të cilën stuhia e kishte shkulur nga rrënjët ndërsa bima e plakut ishte e padëmtuar.

Shumë shpejt plaku doli nga shtëpia për të kontrolluar kopshtin e tij.

Djali i ri shkoi te plaku dhe e pyeti: “Bima ime ishte aq e madhe dhe e gjelbër dhe prapëseprapë u dëmtua në shiun e natës së kaluar, ndërsa bima juaj ishte normale dhe megjithatë qëndroi në vend pa asnjë dëmtim Pse?”

Plaku iu përgjigj: “Shiko, ti kishe furnizuar me bollëk gjithçka që do t’i nevojitej një bime… bima nuk duhej të shkonte për ta kërkuar për shkak të kësaj, rrënjët e bimës nuk duhej të futeshin thellë në tokë në kërkim të ushqimit.

Ndërsa unë e furnizoja aq sa për ta mbajtur gjallë dhe për pjesën tjetër të nevojës së saj, rrënjët e bimëve duhej të zbrisnin thellë brenda tokës për të përmbushur nevojën e saj.

Kjo është arsyeja pse bima juaj nuk ishte në gjendje të qëndronte kur erdhi moti i vështirë.”

Mësimi:

I njëjti rregull vlen edhe për fëmijët. Ajo që ka rëndësi nuk është vetëm çështje e jashtme, por e brendshme. Ne duhet t’u sigurojmë atyre mjaftueshëm nevojat bazë, por pas kësaj duhet t’i lëmë të mësojnë vetë. Kjo do t’i ndihmojë ata të bëhen një person më i mirë dhe i fortë.